این مقاله در مجله چیلان، ویژه نامه دومین نمایشگاه ملی فولاد ایران، دی ماه 98، صفحه 47، منتشر شده است.

نمایشگاه بومی سازی، تبدیل تهدید به فرصت

سید عباس کلانتر مدیرعامل گروه دانش بنیان پاترون

مدیران صنعت فولاد کشور نشان داده اند در تبدیل تهدید به فرصت مهارت دارند. تهدید تحریمها و عدم امکان واردات قطعات و مواد خارجی از آن دسته تهدیدهایی است که می تواند صنعت فولاد هر کشوری را زمین گیر کند. متاسفانه کشور ما در بسیاری از حوزه ها وابستگی شدیدی به شرکتهای خارجی دارد. از قطعات یدکی یک لیفتراک یا جرثقیل گرفته، تا قطعات یدکی کوره ها، ریخته گری و نورد، همچنین بسیاری از مواد مصرفی مثل الکترود گرافیتی یا برخی نسوزها، همه و همه توسط شرکتهای خارجی طراحی و ساخته شده اند و تا قبل از تحریمها اقدام جدی و قابل توجهی در خصوص بومی سازی آنها صورت نگرفته است. با این حال با شروع دور جدید تحریمها در سال 96، به ابتکار انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران، موضوع بومی سازی در اولویت استراتژی شرکت های فولادی کشور قرار گرفت. هرچند همیشه در هیاهوی یک برنامه مؤثر، مواردی از عدم واقعیت کامل و به صورت شعاری نیز دیده می شود، اما برآیند چنین حرکتهایی مثبت بوده و نتایج قابل توجهی به همراه دارد. چنانچه در جشنواره بومی سازی سال 1397 نیز اتفاقات قابل توجهی صورت پذیرفت. در عین حال باید توجه کرد که چنین برنامه هایی، مثل بومی سازی نیازمندیهای صنعت فولاد، برنامه هایی بلندمدت هستند و نمی توان انتظار داشت با یک سال و دو سال تمرکز، همه انتظارات برآورده شود و صنعت فولاد کشور بی نیاز از محصولات خارجی باشد. مهم یک برنامه ریزی صحیح و هدفمند و نیز اقدامات صحیح در جهت رسیدن به اهداف است. در این خصوص لازم است ضمن اولویت بندی نیازمندی های صنایع فولاد کشور به بومی سازی، تعریف برنامه و اقدامات عملی، دعوت از شرکتها و افرادی که می توانند در حوزه های مورد نظر جهت بومی سازی موثر باشند و نظارت و پیگیری پروژه ها به یک چارچوب عملیاتی و شفاف جهت بومی سازی نیازمندیها دست یافت. بدیهی است نقش انجمن تولیدکنندگان فولاد به عنوان متصدی و نماینده صنعت فولاد کشور، نقش کلیدی و حیاتی در این چارچوب و پروژه است. در این میان برگزاری نمایشگاه سالانه بومی سازی می تواند در رصد و پیگیری پروژه های بومی سازی بسیار مهم باشد. این نمایشگاه قاعدتا باید به این نحو برگزار شود که از ارائه محصولات تکراری جلوگیری شود، پروژه های اعلام شده سالهای قبل رصد گردند و گزارشات پیشرفت آنها ارائه گردد، چالش های پیش رو مجددا مورد ارزیابی قرار گیرند و همیاری و همکاری بیشتر مجموعه های مختلف حاضر در صنعت فولاد برانگیخته شود و برنامه های جدید و پیش رو، تعریف گردند. این نگاه آینده نگر و پروژه محور قطعا می تواند راهگشای هدف اصلی، یعنی بومی سازی باشد و تامین پایدار و پایداری برنامه و خروجی های آن را تضمین کند. امیدواریم انجمن تولیدکنندگان فولاد، همچون گذشته، خود به صورت پایدار و هدفمند در مدیریت این پروژه مهم ملی موفق باشد و نمونه ای باشد برای صنایع دیگر کشور عزیزمان.