مصاحبه زیر در وبسایت معدن نامه در تاریخ ۱۹ تیرماه ۹۸ منتشر گردیده است.

حسام ادیب، رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان گروه پاترون در گفتگو با معدن نامه مطرح کرد:

برآیند وضعیت این است که

صنعت و اقتصاد

رو به اضمحلال است / تجهیزات به قطعات یدکی نیاز دارند که عمدتا وارداتی است

شیوا نیک وظیفه

این روزها اکثر بازارهای کالایی به خصوص بازار فولاد حال و روز خوشی ندارند، هرچند در باب بی اثر بودن تحریم فولاد در چند ماه اخیر نقدهای بسیار خواندیم، شرایط فعلی وگزارش های میدانی در ان سوی مرزهای زمینی به خصوص عراق حاکی از آنست که تحریم صنعت فولاد بر روی خریداران خارجی مقاطع ، آنقدرها هم که به نظر می رسد بی اثر نبوده است و تولید کنندگان میلگرد ایرانی در بازار عراق در حال واگذار کردن عرضه رقابت به رقبای ترک و اوکراینی خود هستند. از این قبیل اخبار بسیار است به علاوه اینکه در ابتدای راه هستیم و زمانی که موجودی تجهیزات وارداتی به واسطه استهلاک و نقص از رده خارج شوند یا برخی مواد اولیه وارداتی ضروری به اتمام رسند اخبار بدتری را خواهیم شنید اما برخی فعالان همچنان خوش بین هستند و این را نقطه عطفی می دانند برای بیداری و خودکفایی در صنعت فولاد.

در خصوص اینکه فعالیت مجموعه ها با توجه به شرایط حال حاضر و فشار بیشتر تحریم ها که نتایجش بیشتر در حال عیان شدن هست، گفتگویی با حسام ادیب، رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان گروه پاترون داشتیم.

رئیس هیئت مدیره شرکت دانش بنیان گروه پاترون به معدن نامه عنوان کرد: تولیدکننده مثل رودی است که به هر سنگی برخورد کند، باز هم راه خود را پیدا میکند اما بهر حال این به بزرگی سنگ و همچنین به شدت و توان رود هم بستگی دارد. قطعا نمی توان جمع بست و یا نسخه ای عمومی برای همه تولیدکنندگان یا فعالان بازار و صنعت پیچید. تحریم می تواند برای عده ای حتی فرصت باشد و برای عده ای عامل نابودی. هم می تواند منجر به رشد برخی تولیدات داخلی شود و هم منجر به تعطیلی برخی تولیدات دیگر. در واقع ما با یک طیف روبرو هستیم. اما اگر بخواهیم کلی صحبت کنیم، باید بگوییم وضعیت اصلا خوب نیست و چشم انداز روشنی هم وجود ندارد. فعالیت جاری شرکت ها به دلایل مختلف مختل شده و نگرانی های زیادی وجود دارد. برخی ذخایر مواد و قطعات تا چند ماه دارند و برخی روزانه کار می کنند. مشکل آنجاست که ما در عصر تکنولوژی به سر می بریم. صنعت فولاد و صنایع بالا دست آن مثل معدن و مواد اولیه تا صنایع پایین دست و جانبی آن مثل صنعت نسوز که ما در آن فعال هستیم، همه و همه وابستگی شدید به تکنولوژی و تجهیزات دارند. از یک جرثقیل ساده گرفته تا جرثقیل های بزرگ، از یک لیفتراک گرفته تا تجهیزات پیچیده فنی مثل کوره قوس الکتریکی، همه و همه به قطعات یدکی نیاز دارند که عمدتا وارداتی است. اما مسئله فقط این نیست. وجود بحران هایی مثل تورم بالا، افزایش نرخ دلار و افزایش چند برابری قیمت مواد اولیه، سرمایه در گردش مورد نیاز تولیدکنندگان را به شدت افزایش داده در حالیکه نه بانکها برای تامین نقدینگی همکاری می کنند و نه بازار به دلیل شرایط آن توان پذیرش فروش اعتباری را دارد. نارضایتی پرسنل شرکتها از وضعیت اقتصادی و کفاف ندادن دخل ایشان با خرج شان، منجر به بروز دغدغه های بسیار شده و راندمان هر شرکتی را کاهش داده است.

ادیب افزود: با وجود شعارهایی که مسئولین می دهند، همچنان مالیات و بیمه و نحوه رسیدگی ایشان و رد هزینه ها و دفاتر دغدغه هر تولیدکننده قانون مدار است. جدا از تحریم ها، یک واردکننده مواد اولیه و قطعات باید در دو جبهه سخت بجنگد. یکی یافتن یا قانع کردن فروشنده خارجی که با همه مشکلات تحریم حاضر به فروش به ایران باشد و دیگری گرفتن مجوز واردات از صمت و خان بعدی یعنی حواله پول و خان بعدی یعنی گمرک و ترخیص کالا!

ادیب در انتقاد به تصمیمات مسئولین افزود: مسئولین ما فقط شعار می دهند و صادقانه بگویم ما به عنوان یک تولیدکننده دانش بنیان کوچک ۵۰ نفره به اصطلاح سِر شده ایم! نه انتظاری داریم و نه درخواستی. از درخواست و انتظار و شعار و حرف خسته ایم. در یک سراشیبی قرار گرفته ایم و صرفا تماشاچی واقعه ایم. دیگر حتی راهکاری هم به نظرمان نمی رسد که اگر برسد، گوشی برای شنیدنش نیست.

وی در آخر عنوان کرد: مسائل و مشکلات صرفا به مواد اولیه و قطعات یدکی مرتبط نیستند و مشکلات دیگری که با تحریم به وجود آمده یا پیوند خورده و همچنین تحریمهای داخلی هم مثل سنگ های بزرگی بر سر راه هر صنعتگر است. اینکه یک تولیدکننده یا فعال بازار چقدر توان تحمل داشته باشد مقوله دیگری است اما به طور کلی باید گفت برآیند وضعیت این است که صنعت و اقتصاد رو به اضمحلال است.